معمولاً مراجعه به مشاوره زمانی که هنوز هیچ صحبتی بین افراد نشده
است، مناسب نیست، همان طور که مراجعه افراد بعد از مدت ها حرف زدن و رابطه
داشتن و شکل گرفتن علاقه، تاثیر چندانی ندارد، بنابراین بهترین زمان برای
مراجعه به مشاور زمانی است که فرد آمادگی دارد و حداقل ۸ تا ۱۰ساعت با طرف
مقابل درباره مسائل مختلف گفت وگو کرده است.
مشاور ازدواج هیچ وقت به شما نمی گوید که این کار را بکنید یا نکنید. وظیفه
مشاور آگاه کردن است. او می گوید که نتیجه چنین ازدواجی چه خواهد بود تا
شما خودتان دست به انتخاب بزنید.
این روزها کارشناسان بسیاری توصیه می کنند که زوج های جوان قبل از آغاز
زندگی مشترک حتماً با مشاور معتمد مشورت کنند. این توصیه از آنجا جدی شده
که رسانه ها در سال های گذشته آمار نگران کننده ای را در خصوص طلاق زوجین
به خصوص در ۵ سال اول زندگی مشترک منتشر کرده اند. به همین دلیل است که بحث
نیاز جدی به مشاوره قبل از ازدواج برای زوج های جوان مطرح می شود.
متاسفانه در کشور ما زوج ها خیلی وقت ها اطلاع کافی از مشاوره هایی که
مشاوران در اختیار آنها می گذارند ندارند، یا گاهی احساس می کنند چون به حد
مطلوبی از استقلال مالی و خانوادگی رسیده اند، می توانند بدون مشورت با
افراد دیگر بهترین انتخاب را داشته باشند.
عده ای هم در انتخاب مشاور اشتباه می کنند و با مشورت دوستانشان برخی
ملاک های کلیشه ای را برای همسرشان در نظر می گیرند و زمانی که دختر یا
پسری با این شرایط را پیدا می کنند احساس می کنند به آن زوج رویایی رسیده
اند و به صورت هیجانی دست به انتخاب می زنند.
این ملاک ها اگرچه ملاک های عرفی جامعه ما هستند ولی در عرف این ملاک ها
نه به صورت جزئی بلکه به صورت کلی مورد توجه قرار گرفته است. در حالی که
روانشناس یا مشاور ازدواج، همه این موارد را با فاکتورهای جزئی مورد
ارزیابی قرار می دهد تا بتواند بررسی درست شخصیتی از زوجین ارائه دهد. یعنی
در واقع مشاور تلاش می کند دیدگاه ها و اهداف زوجین را در زندگی مورد
بررسی قرار بدهد و طرف مقابل را با این دیدگاه ها و اهداف آشنا کند.
شناخت روی این موضوعات در همان ابتدای تشکیل زندگی مشترک مهم است چون
فقط با شناسایی این جزئیات است که زوج ها می توانند به نتیجه برسند که می
توانند با هم ادامه مسیر بدهند یا نه. مثلا اگر زوجی می خواهند به یک هدف
مشترک برسند مشاور این موضوع را طوری بررسی می کند که ببیند آیا این زوج
سرعت حرکتشان برای رسیدن به آن هدف یکی هست یا خیر؛ اگر یکی نباشد توصیه می
کند تا در مورد آن هدف بیشتر صحبت بکنند تا در آینده مشکلی برایشان پیش
نیاید.
زن و مرد در مرحله اول به لحاظ رفتاری، خانوادگی، سبک زندگی و تحصیلات
باید مورد بررسی قرار بگیرند، که اگر این مرحله مثبت بود در مراحل دیگر
باید به لحاظ ذهنی، و تفکراتی که دارند بررسی شوند تا نکات مشترک و غیر
مشترک ذهنی شان مشخص گردد بعد از این هم نوع نگاه به زندگی و سرگرمی و
تفریحاتی که می خواهند داشته باشند و لحظات مشترکشان مورد ارزیابی قرار می
گیرد. به نظرم همه اینها مرحله به مرحله است و باید به صورت اجمالی بررسی
شوند.
مشاوره قبل از ازدواج اگر بر اساس معیارها و شرایط مناسب انجام شود و
فرد مشاوره دهنده از آگاهی و اطلاعات کافی برخوردار باشد، به دو طرف کمک
زیادی خواهد کرد. بنابراین دو نفری که برای مشاوره مراجعه می کنند، باید با
صداقت کامل مسائل خود را با مشاور در میان بگذارند و به عبارتی تسلیم
مشاور باشند و به این نکته توجه داشته باشند که مشاوران هیچ گاه توصیه به
ازدواج نمی کنند، همان طور که توصیه به طلاق نمی کنند.
در واقع آن ها با استفاده از تعاریف و فرمول های علمی و بررسی مولفه های
تاثیرگذار در ازدواج، مسائل پیش روی جوانان را به آنان یادآوری و درصد
موفقیت یک ازدواج و ریسک های آن را گوشزد می کنند. مشاوران هیچ گاه اطلاعات
خصوصی افراد را در اختیار طرف مقابل نمی گذارند بلکه دو طرف را متوجه
تناقض ها می کنند، بنابراین بهتر است جوانان قبل از ازدواج از مشاوران حاذق
حوزه خانواده کمک بگیرند.
مشاوره قبل از ازدواج به یک فرآیند تخصصی تبدیل شده و در همه جای دنیا
مرسوم است. اهمیت این مشاوره زمانی مشخص می شود که به این نکته توجه داشته
باشیم انسان ها از یکدیگر شناخت کافی ندارند، بنابراین به منظور دستیابی به
این شناخت برای ازدواج به کمک مشاور نیاز داریم. محققان معتقدند که مشاوره
قبل از ازدواج آن قدر اهمیت دارد که انسان برای آن وقت زیادی بگذارد.
در واقع ازدواج تولد اختیاری است و فرد به اختیار خود تصمیم به تشکیل
زندگی مشترک می گیرد. بنابراین یک مشاور حاذق می تواند به فرد در انتخاب
احسن کمک کند. در منابع اسلامی به امر ازدواج بسیار توجه شده است و در بعضی
روایات از آن به عنوان اکمال دین و همچنین عبارت قرآنی «میثاقاً غلیظاً»
یاد می شود.
فردی آمادگی ازدواج دارد که تعهد پایدار داشته باشد، یعنی برای فردی که
وارد زندگی او شده است بار نباشد، زندگی بالنده ای داشته باشد، باعث آرامش
وی شود، سرعت حرکت او را به سمت تعالی و پیشرفت بیشتر کند و اگر چنین
نباشد، در واقع ازدواج تنها برای رفع بخشی از نیازها خواهد بود که به فرد
برای پیشرفت و تعالی کمک نمی کند.
آمادگی و شناخت
در مشاوره ازدواج به دو فرآیند توجه می شود؛ اول این که فرد بداند برای
ازدواج آمادگی دارد یا نه و بعد از طرف مقابل شناخت کافی داشته باشد. فرد
برای این که بداند آمادگی ازدواج دارد یا نه، می تواند از مشاور کمک بگیرد.
فردی آمادگی ازدواج دارد که تعهد پایدار داشته باشد، یعنی برای فردی که
وارد زندگی او شده است بار نباشد، زندگی بالنده ای داشته باشد، باعث آرامش
وی شود، سرعت حرکت او را به سمت تعالی و پیشرفت بیشتر کند و اگر چنین
نباشد، در واقع ازدواج تنها برای رفع بخشی از نیازها خواهد بود که به فرد
برای پیشرفت و تعالی کمک نمی کند. بنابراین برای این که فرد میزان آمادگی
خود را برآورد کند می تواند از مشاور حاذق در این حوزه کمک بگیرد. مشاور
باید درباره موضوعات مختلف اطلاعات کافی داشته باشد و مولفه ها را بر اساس
اهمیت آن بررسی کند. در مشاوره قبل از ازدواج دو عامل آمادگی و آشنایی مهم
است.
برای بسیاری از افراد یک یا تعدادی از ملاک های کم اهمیت محور توجه قرار
می گیرد و در صورتی که باید به مجموعه عوامل توجه کرد، بنابراین در مشاوره
قبل از ازدواج مجموعه عواملی که یک فرد باید به آن توجه کند، بررسی می
شود.
به عنوان مثال میزان تاثیرگذاری و بار ارزشی هر کدام از عوامل خانواده،
زیبایی و اعتقادات مشخص است و مشاور با تعیین ریسک پذیری عوامل مختلف تعیین
می کند که به عنوان نمونه در زمینه خانواده ها در زندگی آینده دو نفر
احتمال ریسک وجود دارد یا نه ،او تشخیص می دهد که آیا فرد می تواند از این
ریسک گذر کند یا نه و فرد را متوجه این موضوع می کند که در زندگی آینده چه
میزان از وقت و انرژی خود را باید صرف مدیریت عوامل ریسک پذیر و حذف و خنثی
کردن آن ها کند. بر اساس مدل ملی میانگینی از ارزش گذاری فاکتورها با خطای
۵ یا ۶درصدی تعیین شده است و از طرفی هر یک از عوامل برای هر مشاوره به
تنهایی و در کنار سایر عوامل سنجیده و ارزش گذاری می شود.
به عنوان مثال دو نفری که از نظر خانوادگی با یکدیگر هماهنگ نیستند،
میزان ریسک پذیری این عامل در کنار عوامل دیگر مانند آمادگی ازدواج یا
پختگی سنجیده می شود. یعنی اگر کسی به پختگی لازم رسیده باشد ریسک
ناهماهنگی خانواده ها را به راحتی پشت سر می گذارد، اما اگر این آمادگی را
نداشت احتمالاً در ۸۰درصد موارد وقت آن ها صرف برطرف کردن مشکلاتشان با
خانواده ها خواهد شد. بنابراین برای هر فردی فاکتور خانواده در کنار دیگر
عوامل معنای خاصی پیدا می کند. وقتی فاکتورها با هم بررسی شود میزان ریسک
پذیری هر ازدواج مشخص می شود.
عوامل موثر در ازدواج
عوامل موثر در ازدواج به دو دسته تقسیم می شود؛ یکی عوامل پیش بینی
کننده موفقیت ازدواج و دیگری عوامل حمایت کننده از ازدواج.به عنوان مثال
اگر کسی همه فاکتورهای مثبت را داشته باشد، اما دچار اختلال روانی باشد،
این مشکل همه فاکتورهای مثبت را تحت الشعاع قرار می دهد. بنابراین فردی که
دچار اختلال روانی است، ابتدا باید سلامت خود را به دست آورد و بعد تصمیم
به ازدواج بگیرد؛ مگر این که یک متخصص با اطمینان کامل تایید کند که فرد
مضطرب یا افسرده با ازدواج درمان می شود. یا فردی که با وجود سن مناسب،
آمادگی لازم را برای ازدواج ندارد یعنی نمی تواند به طرف مقابل اعتماد کند،
نمی تواند سرمایه گذاری عاطفی داشته باشد، اراده ضعیفی دارد، هدفمند نیست،
وفادار نیست و … چنین فردی اگر ازدواج کند در واقع باید خود را برای طلاق
آماده کند.
بنابراین با یک مشاوره خوب قبل از ازدواج می توان همه فاکتورها را سنجید
و آن ها را کنار هم قرار داد و به صورت دقیق به فرد گفت که با چه مسائلی
مواجه است.
البته نباید لطف خدا و توکل به او را فراموش کرد؛ چنان که بعضی معتقدند
در ازدواج باید تایید خداوند هم باشد و اگر نیت فرد درست باشد، خداوند نیز
به او کمک می کند. افرادی که برای مشاوره می آیند، احتمالاً دچار تردید
هستند که آیا این فرآیند به آن ها کمک می کند یا نه و بعضی به توصیه دیگران
مراجعه می کنند و عده ای هم با آگاهی به نزد مشاور می آیند. در همه این
شرایط توصیه و تاکید ما این است که افراد به این موضوع توجه داشته باشند که
روان شناس الزاماً نمی تواند در مشاوره قبل از ازدواج موفق باشد مگر این
که در این زمینه تجربه داشته باشد.
اگر مشاور حاذق باشد، به افراد یادآوری می کند که در چه زمینه هایی
اطلاعاتشان ناقص است و آن ها را راهنمایی می کند که باید درباره چه
موضوعاتی جلسه بگذارند و بیشتر صحبت کنند. به عنوان مثال کسی که مدل زندگی
ندارد و طرز فکر خود را مطرح نکرده است و یا فکر می کند که می تواند همسر
خود را تغییر دهد و … نیاز به مشاوره دارند. مشاور این موضوعات را با دو
طرف در میان می گذارد و وقتی اطلاعات آن ها کامل شد،میگنا دات آی آر.دوباره
مراجعه می کنند و مشاور با انجام بررسی های لازم نتیجه را اعلام می کند.
افراد در مراجعه به مشاوره معمولاً باید تسلیم مشاور باشند و یا اگر در
زمینه ای تردید دارند، آن را با مشاور در میان بگذارند.
معمولاً مشاوره قبل از ازدواج باید پیش از تصمیم قطعی انجام شود زیرا زمانی
که تصمیم به ازدواج قطعی شد، مشاور دیگر نمی تواند کاری جز اصلاح رابطه
انجام دهد.
مشاوران معمولاً همان طور که توصیه به ازدواج نمی کنند، به جدایی هم
توصیه نمی کنند و مسئولیت آن بر عهده خود فرد است اما مشاور مسائل و مشکلات
احتمالی را به افراد گوشزد می کند. در مشاوره پیش از ازدواج، مشاور
معمولاً می داند که علایق افراد شکل گرفته یا نه و وقتی این افراد برای کمک
گرفتن مراجعه می کنند، ممکن است اطلاعات نادرستی دهند که مشاور این موارد
را تشخیص می دهد. در مراجعه برای مشاوره پیش از ازدواج، افراد سعی می کنند
خود را بهتر نشان دهند اما همه این موارد برای مشاور قابل تشخیص است.
مشاوران به لحاظ اخلاقی اطلاعات خصوصی افراد را فاش نمی کنند، بنابراین
مراجعه کنندگان باید متوجه پیام های مشاور باشند به عنوان مثال شخصی با
خانمی دیگر گفت وگو می کند و همزمان برای مشاوره ازدواج با فرد دیگری هم
مراجعه می کند، وقتی مشاور متوجه می شود مانع از ادامه مشاوره خواهد شد و
به افراد این نکته را یادآوری می کند که هنوز آمادگی ازدواج ندارید و یا
اطلاعات ناقص است.
استقلال مالی چقدر مهم است؟
استقلال مالی شرط اول ازدواج است. یعنی وقتی زوجی پیش مشاور می روند پیش
فرض مشاور این است که این زوج با توجه به استقلال مالی شان تصمیم به
ازدواج گرفته اند مگر اینکه خلاف این امر ثابت شود. فرهنگ عمومی خانواده
های ما به گونه است که اگر زوج استقلال مالی نداشته باشد حتما دخالت های
نادرست و گاه و بیگاه خانواده ها در زندگی مشترک یک زوج به وجود خواهد آمد
که این موضوع می تواند به زندگی آنها لطمه بزند بنابراین ما توصیه می کنیم
که زوج ها حتما قبل از ازدواج به استقلال مالی برسند و در طول زندگی مشترک
این مستقل بودن را حفظ کنند.
با این اوصاف جای عشق و وابستگی های عاطفی کجاست؟
بعضی ها می گویند چون محبتی میانشان شکل گرفته و عاشق هم هستند، می
توانند با مشکلات مالی بعد از ازدواج کنار بیایند. واقعیت این است که کسی
منکر عشق نیست. اما مشاوران به افراد توصیه می کنند زمانی که به شدت درگیر
یک رفتار عاطفی هستند تصمیم نگیرند. چون در این درگیری عاطفی نمی توانند
نکات منفی را ببینند و سعی می کنند همه موضوعات منفی را توجیه کنند.
البته مشاور ازدواج هیچ وقت به شما نمی گوید که این کار را بکنید یا
نکنید. وظیفه مشاور آگاه کردن است. او می گوید که نتیجه چنین ازدواجی چه
خواهد بود تا شما خودتان دست به انتخاب بزنید. اما به هیچ وجه دو طرف را
مجبور به انجام کاری نمی کند.
موضوع مهمی مثل ازدواج نگاه عاقلانه ای می خواهد. مشاوران وظیفه دارند
درباره آینده ازدواج با زوج ها صحبت کنند ولی حرف را تحمیل نمی کنند.
بنابراین کسانی که تصمیم به مشاوره می گیرند بهتر است که بی طرفانه به مطب
مشاوره بروند و اجازه دهند تا روند مشاوره به خوبی و در مسیر خودش طی شود
وگرنه دیگر نیازی به انجام مشاوره نیست.
ازدواج جداً ممنوع!
گفتیم که مشاوران هیچ وقت توصیه به عدم ازدواج نمی کنند اما این حکم، یک
استثنا دارد. یعنی موارد خاص. مثلاً وقتی تست های شخصیت شناسی و … که در
تمام دنیا مرسوم است را انجام می دهند و نتیجه این تست ها مناسب نیست،
پیشنهاد می کنند با یک فرد مشکل دار ازدواج نکنید. کار آنها شناختن
رفتارهای پنهان دو طرف است. در اکثر موارد با مشاوره می شود رفتارهای منفی
را پوشش داد و یا از بین برد. اما در برخی موارد نتیجه ازدواج کاملا مشخص
است.
مثلا جوانی که سوءظن دارد اصلا توصیه نمی شود ازدواج کند. مشاور با کسی
در این رابطه تعارف ندارد. سوءظن با معیارهای یک ازدواج پایدار تداخل دارد.
این بیماری چیزی نیست که خود طرف به آن معترف باشد. مثلا فکر می کند که
دارد همسرش را در جامعه محافظت می کند در حالیکه این بیماری است و خانواده
را متلاشی می کند. بنابراین اگر مشاور در بررسی های سلامت روانی و شخصیتی
به چنین موارد برخورد کرد حتما درباره آینده این ازدواج شفاف سازی می کند.
به همین دلیل است که توصیه می شود ۶ تا ۹ ماه دختر و پسر با هم در مراوده
باشند و بعد از آن دوباره به مشاور مراجعه کنند.
بهترین زمان برای مشاوره
معمولاً مراجعه به مشاوره زمانی که هنوز هیچ صحبتی بین افراد نشده است،
مناسب نیست، همان طور که مراجعه افراد بعد از مدت ها حرف زدن و رابطه داشتن
و شکل گرفتن علاقه، تاثیر چندانی ندارد، بنابراین بهترین زمان برای مراجعه
به مشاور زمانی است که فرد آمادگی دارد و حداقل ۸ تا ۱۰ساعت با طرف مقابل
درباره مسائل مختلف گفت وگو کرده است.
معمولاً مشاوران اگر نیاز باشد از خانواده ها هم دعوت می کنند تا در
جلسات حضور یابند از آن جا که مسئولیت ازدواج بر عهده دوطرف است، مشاوران
بیشتر جلسات را با حضور دختر و پسر برگزار می کنند. معمولاً اگر جریان
مشاوره خوب پیش رود، در نهایت ۳ تا ۴ جلسه ۱٫۵ساعت کافی است. اگر مشاور
نیاز به جلسه اضافه داشته باشد در این جلسه معمولاً درباره ریسک ها صحبت می
کند تا زوج ها بتوانند به مدلی برای خانواده موفق دست یابند.
